ماهيت شناسايي دولتها:
نظريه ايجادي يا تأسيسي: عمل شناسايي به منزله اعطاي شخصيت بينالمللي به دولت جديدالتأسيس است.
نظريه اعلامي: عمل شناسايي صرفاً به دليل اعلام ورود دولت جديد در جامعه بينالمللي از سوي دولت ثالث است.
دكترين لاترپاخت: هر گاه شرايط مقرر در حقوق بينالملل براي احراز وضعيت دولت محقق شود بايد دولتها آن را به رسميت بشناسد.
صلاحديدي يا اختياري بودن شناسايي:
حقوق بينالملل به دولتها اين اجازه را داده است كه به هر نحوي كه صلاح ميدانند عمل كنند الزامي به شناسايي نيست. اما آنها از يكسري محدوديتها برخوردارند:
منع شناسايي زودرس ـ منع استرداد شناسايي ـ منع شناسايي دولتهاي ايجاد شده به واسطه زور ـ منع شناسايي به دستور سازمانها ملل متحد.
چگونگي شناسايي:
الف) صريح (فردي و جمعي) ضمن يك سند رسمي
ب) ضمني (فردي و جمعي) معمولاً با برقراري روابط ديپلماتيك و كنسولي