جهات رد دادرس در ماده 91 ق.آ.د.مدني پيش بيني شده و به شرح زير مي باشد:

الف. قرابت نسبي يا سببي تا درجة سوم از هر طبقه بين دادرس با يكي از اصحاب دعوا وجود داشته باشد.

ب. دادرس قیّم یا مخدوم یکی از طرفین باشد و یا یکی از طرفین مباشر یا متکفل امور دادرس یا همسر او باشد.

ج. دادرس يا همسر او، وارث يكي از اصحاب دعوا باشد.

د. دادرس سابقاً در موضوع دعواي اقامه شده به عنوان دادرس يا داور يا كارشناس يا گواه اظهارنظر كرده باشد.

نكته: سابقۀ موافقت يا جلب شاهد يا ارجاع پرونده و يا حضور در جلسة دادگاه بدون اظهار عقيده موجب امتناع از رسيدگي نخواهد بود.

نكته: صدور قرار عدم صلاحيت يا قرار تحقيق و معاينه محل و يا استعلام وضع ثبتي از موارد ردّ دادرس نيست.

نكته: سبق اظهار عقيده يكي از دادرسان در مورد قرار رد دعوا مانع اظهار عقيده او در ماهيت همان دعوا نخواهد بود.

هـ . بين دادرس و يكي از طرفين و يا همسر يا فرزند او دعواي حقوقي يا جزايي مطرح باشد و يا در سابق مطرح بوده و از تاريخ صدور حكم قطعي بیش از دو سال نگذشته باشد.

و. دادرس يا همسر يا فرزند او داراي نفع شخصي در موضوع مطروحه باشند.

نكته: تفاوتي نمي‌نمايد كه نفع كلي يا جزيي باشد.