- حواله عقدی لازم است. این عقد دارای 3 طرف می‌باشد: محیل یا مدیون / محتال یا داین / محال علیه یا ثالث پرداخت کننده.

537- حواله عقدی تبعی است و شرط تحقق آن مدیون بودن محیل به محتال است.

538- ماهیت حواله هیچ یک از انواع تبدیل تعهد ها نمی‌باشد.

539- در اثر حواله دین‌محیل به ذمه‌محال علیه منتقل می‌شود و در اثر حواله انتقال دین صورت می‌گیرد.

540- آثار حواله: برائت ذمه محیل از دینی که حواله داده است و اشتغال ذمه محال علیه و انتقال طلب محتال از محیل به محال علیه و انتقال دین از طریق تبدیل تعهد از طریق تبدیل تعهد.  

541- در حواله شرط است محیل مدیون محتال باشد (یا سبب و مقتضی دین محیل به محتال ایجاد شده باشد) و اگر حواله از سوی محیلی بری صادر شود بر حسب مورد قرض یا هبه یا نیابت در وصول طلب از محال علیه باشد.

542- در حواله مدیون بودن محال علیه به محیل شرط نیست و محال علیه بری در حکم ضامن می‌باشد و پس از پرداخت می تواند به محیل مراجعه نماید. (وجود اذن نیز مفروض است زیرا حواله پس از رضایت محیل با قبول محال علیه محقق می‌گردد)

543- اثر حواله بر اساس ماده 730  قانون مدنی انتقال طلب است و ذمه محیل بری می‌شود اما این ماده تکمیلی است و می‌توان برخلاف آن تراضی نمود.

544- در صورت انحلال معامله منشاء صدور حواله، حواله باطل می‌شود (بطلان معامله منشاء)

545- در صورت انفساخ و تفاسخ معامله منشاء صدور حواله، حواله باطل نمی‌شود. ( اقاله یا فسخ معامله منشاء)

546- اگر در عقد اجاره مستأجر حواله داده باشد که موجر اجاره بها را از محال علیه دریافت نماید و بطلان اجاره معلوم شود حواله باطل است.