اقامتگاه:

اقامتگاه رابطه‌اي مادي و حقوقي است كه ميان اشخاص و حوزه معيني از قلمرو صلاحيت يك دولت برقرار مي‌شود و به موجب آن شخص بدون آنكه تبعه يك دولت محسوب شود از ساكنين و متعلقين مربوط به حوزه صلاحيت آن دولت محسوب مي‌شود بنابراين اقامتگاه:

                                                              يك رابطه مادي است

                                                                              يك رابطه حقوقي است

                                                                              داراي برخي خصائص سياسي است

                                                                              قائم‌مقام تابعيت است.

فوائد عملي كسب اقامتگاه:

ـ در مورد احوال شخصيه: در بسياري از كشورها قانون حاكم بر احوال شخصيه افراد قانون اقامتگاه آن‌ها است.

ـ در مورد تعيين صلاحيت دادگاه‌ها

ـ در مورد تعيين قانون صلاحيتدار

ـ از لحاظ تمتع از حقوق يا انجام تكاليفي كه بستگي به اقامتگاه دارند: مثل تعهد به پرداخت ماليات.

 

اصول و مباني اقامتگاه:

ـ هر شخصي بايد اقامتگاه معين داشته باشد.

ـ هيچ شخصي نبايد بيش از يك اقامتگاه داشته باشد.

ـ اقامتگاه يك امر هميشگي و زوال‌ناپذير نمي‌باشد.