تعارض صريح: تعارضي است كه به طور واضح و روشن بين سيستم‌هاي حل تعارض دو يا چند كشور وجود دارد و قاضي به راحتي متوجه آن مي‌گردد.

تعارض صريح مثبت: تعارض است كه در آن هر كشور مطابق سيستم حل تعارض خود، حل قضيه مربوط را تابع قانون داخلي كشور خود مي‌داند براي حل اين تعارض معمولاً قاضي بر طبق سيستم حل تعارض مقر دادگاه، قانون دولت متبوع خود را حاكم بر قضيه مي‌داند.

تعارض صريح منفي: منظور تعارضي است كه در آن هر سيستم حل تعارض قوانيني حل قضيه مربوطه را تابع قانون كشوري غير از خود مي‌داند اين وضعيت در حقوق بين‌الملل خصوصي توليد احاله مي‌نمايد.

تعارض ضمني (مخفي): تعارضي است كه در عين اينكه سيستم‌هاي ملي كشورهاي ديگر نسبت به موضوع مربوطه اتفاق‌نظر دارند و عامل ارتباط مشابهي را پذيرفته‌اند و حتي در مورد آن تفسير و تعريف مشابهي را نيز قبول دارند اما در تعيين محتواي دسته‌هاي بين آن اتفاق نظر وجود ندارد.

تعارض در مفاهيم يا عوامل ارتباط: اين تعارض تا حدي شبيه تعارضي ضمني است يعني در عين اينكه سيستم‌هاي حل تعارض قوانين نسبت به مورد ياد شده اتفاق نظر داشته و داراي قواعد حل تعارض مشابهي در آن خصوص مي‌باشند و حتي از عامل ارتباط مشابهي نيز استفاده مي‌نمايند اما تفسيرهاي متفاوتي در خصوص عوامل ارتباطي ياد شده دارند در نتيجه راه‌حل اين تعارض نيز مانند تعارض توصيف‌ها مي‌باشد.