الف) توصيف به موجب قانون سبب:

برخي معتقدند كه توصيف بايد به موجب قانون سبب كه معمولاً قانون خارجي است انجام پذيرد يعني قانون صلاحيتدار براي تعيين ماهيت حقوقي دعوي مطروحه يا براي تعيين دسته ارتباطي متناسب با دعوي همان قانوني است كه حاكم بر قضيه‌اي است كه به سبب آن يك مسأله حقوقي مطرح است.

ب) توصيف به موجب قانون مقر دادگاه و حدود صلاحيت آن:

علي‌القاعده توصيف اصلي به موجب قانون مقر دادگاه صورت خواهد پذيرفت زيرا اين توصيف با طبيعت قاعده حل تعارض هماهنگي دارد مگر: 1- در خصوص توصيف‌هاي فرعي

2- لزوم دخالت قانوني خارجي (قانون سبب) در جريان توصيف

3- در صورت ملازمه بين اعمال قاعده كلي حل تعارض قوانين با اعمال توصيف‌هاي مبتني بر قانون خارجي

ـ توصيف فرعي اولين بار توسط بارتن مطرح گرديد و منظور از اين توصيف‌ها، توصيف‌هايي است كه براي تعيين قانون لازم‌الاجرا ضروري نمي‌باشد اين توصيف‌ها به موجب قانون سبب صورت مي‌پذيرد.