تعارض توصيفها:
منظور از توصيف، تعيين ماهيت حقوقي موضوع مطروحه است كه يك قاعده حقوق بينالملل خصوصي بايد نسبت به آن اجرا شود.
نكته: حل مسأله توصيفها همواره مقدم بر مسأله اعمال قاعده حل تعارض قوانين ميباشد و مسأله توصيفها اولين بار صريحاً به وسيله بارتن مطرح شد.
انواع توصيف:
الف) توصيف مقدماتي: توصيف مقدماتي در حقيقت نوعي تجزيه و تحليل ابتدايي موضوع حقوقي ناشناخته است بدون توجه به قواعد و مقررات كشور مقر دادگاه.
ب) توصيف نهايي: پس از تجزيه و تحليل مقدماتي موضوع حقوقي ناشناخته مطروحه قاضي صلاحيتدار خود را به جاي قانونگذار مقر دادگاه ميگذرد و فرض ميكند كه اگر قانونگذار كشور متبوعش قرار بود مهريه را به رسميت بشناسد آن را چگونه توصيف ميكرد چنين توصيفي، توصيف نهايي گفته ميشود.
ـ توصيف اصلي: هر گاه عمل توصيف كردن در تعيين دسته ارتباطي و مآلاً يافتن و اعمال قانون صلاحيتدار مؤثر باشد اين توصيف اصلي است.
ـ توصيف فرعي: هر گاه توصيف در نيل به دسته ارتباطي معين و يافتن قانون صلاحيتدار مؤثر نباشد توصيف مزبور توصيف فرعي ناميده ميشود.