ماده 184- عقود و معاملات به اقسام ذيل منقسم مي‌شوند: لازم، جايز، خياري، منَجَّز و معلق.

ماده 185- عقد لازم آن است كه هيچ‌يك از طرفين معامله حق فسخ آن را نداشته باشد مگر در موارد معينه.

ماده 186- عقد جايز آن است كه هر يك از طرفين بتواند هروقتي بخواهد آن را فسخ كند.

ماده 187- عقد ممكن است نسبت به يك طرف لازم باشد و نسبت به طرف ديگر جايز.

ماده 188- عقد خياري آن است كه براي طرفين يا يكي از آن‌ها يا براي ثالثي اختيار فسخ باشد.

ماده 189- عقد منجَّز آن است كه تأثير آن برحسب انشاء موقوف به امر ديگري نباشد و الا معلّق خواهد بود.