الف) حقوق عمومي ـ سياسي: منظور حقوقي است كه به موجب آن شخص دارنده حق ميتواند در حاكميت ملي خود شركت كند. در ايران حقوق تنها به اتباع داخله اختصاص داشته و كليه اتباع خارجه از آن محروم ميباشند.
ب) حقوق عمومي ـ غيرسياسي: همان آزاديهاي و برابريهايي است كه براي اشخاص در نظر گرفته شده است و هدف از وضع آن احترام به شخصيت انساني و كرامت نوع بشر ميباشد. بيگانگان از اين حقوق بهرهمند ميباشند البته جزء در مواردي كه قانون آنها را محدود كرده است. از جمله:
1. حق ورود، عبور، توقف، اقامت و خروج اتباع بيگانه
2. حق اشتغال به هر گونه حرفه و صنعت و تجارت
3. حق مراجعه به محاكم ايران
4. احترام به منزل و مسكن
5. حمايت از جان و مال اتباع بيگانه.