ـ درخواست پذيرش به تابعيت ايران
ـ سواد مصدق هويت شخص تقاضاكننده همسر و اولاد وي
ـ تصديقنامه نيروي انتظامي در خصوص مدت اقامت شخص متقاضي در ايران
ـ تصديقنامه نيروي انتظامي در خصوص نداشتن سوءسابقه
ـ تصديقنامه نيروي انتظامي در خصوص داشتن مكنت كافي يا شغل معين براي تأمين معاش.
نكته: وزارت امور خارجه در صورت لزوم اطلاعات و مدارك فوق را تكميل نموده و به هيأت وزيران ارسال مينمايد و هيأت وزيران در خصوص قبول يا رد تقاضا تصميم خواهد گرفت.
علاوه بر موارد فوق با جمع مواد 979 و 983 قانون مدني چند عنوان ديگر قابل ذكر است:
اول) شرط اقامت: به استثناي مواردي كسي ميتواند درخواست پذيرش به تابعيت ايران را بنمايد كه حداقل پنج سال متوالي يا متناوب در ايران سكونت داشته باشد.
دوم) شرط لياقت: يعني فراري از خدمت نظام وظيفه نباشد و محكوميت جنحهاي و جنايات غيرسياسي نداشته باشد.
سوم) شرط مكنت: يعني معيشت كافي داشته باشد يا شغل معين براي تأمين معاش داشته باشد.
نكته: سن قانوني براي درخواست تابعيت ايران هجده سال تمام ميباشد.
نكته: مبدأ آثار پذيرش به تابعيت ايران از تاريخ صدور سند تابعيت ايران براي فرد خارجي ميباشد استثنا در مورد آثار تحميلي تابعيت نسبت به اولاد مبدأ آثار تاريخ تقاضانامه ميباشد.
نكته: تحصيل تابعيت ايراني توسط پدر خانواده تأثيري نسبت به اولاد وي كه در تاريخ تقاضانامه به سن هجده سال تمام رسيدهاند نخواهد داشت.
نكته: تحصليل تابعيت ايراني توسط پدر خانواده باعث ميشود كه اولاد وي كه در تاريخ تقاضانامه به سن 18 سال تمام نرسيدهاند تابعيت ايراني به واسطه تبديل پدر بر آنها تحميل شده و نامبردگان ايراني محسوب ميشوند اما آنها ميتوانند ظرف يك سال از تاريخ رسيدن به سن هجده سال تمام اظهاريه كتبي و تصديق دولت متبوع پدرشان مبني بر اينكه آنها را تبعه خود خواهد شناخت را به وزارت امور خارجه داده و تابعيت سابق پدر خود را قبول نمايد.
نكته: تحصيل تابعيت ايراني توسط شوهر خانواده باعث ميشود كه همسر وي نيز ايراني محسوب شود اما اين زن ميتواند ظرف يك سال از تاريخ صدور سند تابعيت با دادن اظهاريه كتبي به وزارت امور خارجه تابعيت مملكت سابق شوهر خود را قبول كند.