دعوی مالی و غیر مالی از دو حیث متفاوتند:

1- هزینة دادرسی در این دعاوی کاملاً متفاوت است.

2- ملاک قطعی یا قابل تجدید نظر بودن در این دعاوی نیز کاملاً متفاوت است.

الف. اگر دعوی مالی باشد:

در اين دعاوي می‏بایستی ارزش مال را تقویم نمود و بدون تقویم، دعوی مورد رسیدگی قرار نمی‏گیرد. البته اگر خواسته مطالبه وجه رایج ایران باشد، نیاز به تقویم ندارد این که می‏گوییم باید تقویم شود از دو حیث است: یکی از حیث هزینه دادرسی و دیگری از حیث قطعیت یا قابل تجدید نظر بودن حکم بدین معنی که در دعاوی مالی در مرحلة بدوي هزینة دادرسی تا مبلغ یک میلیون تومان 5/1% و مازاد آن 2%  بهاي خواسته می‏باشد.

از حیث قطعیت و قابلیت فرجام باید گفت چنانچه خواسته تا مبلغ سه میلیون ریال باشد حکم راجع به این دعوی قطعی و غیر قابل تجدید نظر است اما اگر بیشتر باشد حکم راجع به آن قابل تجدید نظر خواهد بود.

ب. اگر دعوی غیر مالی باشد:

اولاً: هزینه دادرسی مبلغ مشخص و 50 هزار ریال می‏باشد و علاوه بر آن مبلغ یک هزار ریال هزینه ورودی دادخواست می‏باشد؛ ثانیاً همه احکامی که راجع به دعاوی غیر مالی صادر می‏شوند، قابل تجدید نظر هستند.