عبارتست از: رويه وطرزعمل هركشوربصورت فعل ياترك فعل كه آن كشوردرمناسبات خودبا كشورهاي ديگراعمال ميكند واين قاعده بدنبال تكراررفتارهاي يكسان شكل گرفته و ايجادالتزام كرده است.

1- عناصرتشكيل دهنده عرف عبارتنداز:

الف)عنصرمادي(consuetude):يعني طرزعمل كشورها بصورت مكرر ياترك آگاهانه متحد الشكل.

ب)عنصرمعنوي(opinion juris)يعني اعتقادبه الزام آور بودن.

نكته:وقتي يك عرف بدون عنصرمعنوي باشد؛صرفاً يك رسم ساده وبدون ضمانت است كه به آن عادت بين‌المللي (usage)گفته مي‌شود.

- نزاكت بين‌المللي:اگررسم ساده ازرفتارمتقابل كشورهانسبت به هم ناشي شود(بدون اعتقادبه الزام آوربودن آن) به آن نزاكت بين‌المللي (comity)گفته مي‌شود. مثل حركت پرچم دركشتيها.

نكته:درقضاياي فلات قاره درياي شمال وقضيه لوتوس؛ ديوان بين‌المللي دادگستري به عنصر مادي و درقضيه پناهندگي هايادولاتوره به عنصرمعنوي عرف اشاره نموده است.

نكته:عرف اعم است از جهاني-عام ومنطقه اي.