پروفایل داوطلبی
تماس با موسسهماده 1045- نكاح با اَقارِب نَسَبي ذيل ممنوع است اگرچه قرابت حاصل از شُبهه يا زنا باشد:
- نكاح با پدرو اجداد و با مادر و جدّات هر قدر كه بالا برود.
- نكاح با اولاد هر قدر كه پايين برود.
- نكاح با برادر و خواهر و اولاد آن‌ها تا هر قدر كه پايين برود.
- نكاح باعمات و خالات خود و عمات و خالات پدر و مادر و اجداد و جدّات.
ماده 1046- قرابت رضاعي از حيث حرمت نكاح در حكم قرابت نَسَبي است مشروط بر اينكه:
اولاً- شيرزن از حمل مشروع حاصل شده باشد.
ثانياً- شير مستقيماً از پستان مكيده شده باشد.
ثالثاً- طفل لااقل يك شبانه روز و يا 15 دفعه متوالي شير كامل خورده باشد بدون اينكه در بين غذاي ديگر يا شير زن ديگر را بخورد.
رابعاً- شير خوردن طفل قبل ازتمام شدن دو سال از تولد او باشد.
خامساً- مقدار شيري كه طفل خورده است از يك زن و ازيك شوهر باشد بنابراين اگر طفل درشبانه‌روز مقداري از شير يك زن و مقداري از شير زن ديگر بخورد موجب حرمت نمي‌شود اگرچه شوهر آن دو زن يكي باشد، و همچنين اگر يك زن يك دختر و يك پسر رضاعي داشته باشد كه هريك را از شير متعلق به شوهر ديگر شير داده باشد آن پسر و يا آن دختر برادر و خواهر رضاعي نبوده و ازدواج بين آن‌ها از اين حيث ممنوع نمي باشد.
ماده 1047- نكاح بين اشخاص ذيل به واسطه مصاهره ممنوع دائمي است.
- بين مرد و مادر و جدّات زن او از هر درجه كه باشد اعم از نسَبي و رِضاعي.
- بين مرد و زني كه سابقاً زن پدر و يا زن يكي از اجداد يا زن پسر يا زن يكي از احفاد او بوده است هرچند قرابت رضاعي باشد.
- بين مرد با اناث از اولاد زن از هردرجه كه باشد ولو رضاعي مشروط بر اينكه بين زن و شوهر زناشويي واقع شده باشد.
ماده 1048- جمع بين دو خواهر ممنوع است اگرچه به عقد منقطع باشد.
ماده 1049- هيچ‌كس نمي‌تواند دختر برادر زن و يا دختر خواهر زن خود را بگيرد مگر با اجازه زن خود.
ماده 1050- هركس زن شوهردار را با علم به وجود علقه زوجيت و حرمت نكاح و يا زني را كه در عده طلاق يا در عده وفات است با علم به عده و حرمت نكاح براي خود عقد كند عقد باطل و آن زن مطلقاً بر آن شخص حرام مؤبد مي‌شود.
ماده 1051- حكم مذكور در ماده فوق در موردي نيز جاري است كه عقد از روي جهل به تمام يا يكي از امور مذكوره فوق بوده و نزديكي هم واقع شده باشد در صورت جهل و عدم وقوع نزديكي عقد باطل ولي حرمت ابدي حاصل نمي‌شود.
ماده 1052- تفريقي كه با لِعان حاصل مي‌شود موجب حرمت ابدي است.
ماده 1053- عقد در حال احرام باطل است و با علم به حرمت موجب حرمت ابدي است.
ماده 1054- زناي با زن شوهردار يا زني كه در عده رجعيه است موجب حرمت ابدي است.
ماده 1055- نزديكي به شبهه و زنا اگر سابق بر نكاح باشد از حيث مانعيت نكاح در حكم نزديكي با نكاح صحيح است ولي مبطل نكاح سابق نيست.
ماده 1056- اگر كسي با پسري عمل شنيع كند نمي‌تواند مادر يا خواهر يا دختر او را تزويج كند.
ماده 1057- زني كه سه مرتبه متوالي زوجه يك نفر بوده و مطلّقه شده بر آن مرد حرام مي‌شود مگر اينكه به عقد دائم به زوجيت مرد ديگري درآمده و پس از وقوع نزديكي با او به واسطه طلاق يا فسخ يا فوت فراق حاصل شده باشد.
ماده 1058- زن هر شخصي كه به نه طلاق كه شش تاي آن عدّي است مطلّقه شده باشد بر آن شخص حرام موبد مي‌شود.
ماده 1059- نكاح مسْلِمه با غير مسلم جايز نيست.
ماده 1060- ازدواج زن ايراني با تبعه خارجه در مواردي هم كه مانع قانوني ندارد موكول به اجازه مخصوص از طرف دولت است.
ماده 1061- دولت مي‌تواند ازدواج بعضي از مستخدمين و مأمورين رسمي و محصلين دولتي را با زني كه تبعه خارجه باشد موكول به اجازه مخصوص نمايد.