پروفایل داوطلبی
تماس با موسسهعيوب ذيل در زن موجب حق فسخ براي مرد خواهد بود.
- قَرَن
- جُذام
- بَرَص
- اِفضاء
- زمين‌گيري
- نابينايي از هر دو چشم.
ماده 1124- عيوب زن در صورتي موجب حق فسخ براي مرد است که عيب مزبور در حال عقد وجود داشته است.
ماده 1125- جنون و عِنَن در مرد هرگاه بعداز عقد هم حادث شود موجب حق فسخ براي زن خواهد بود.
ماده 1126- هر يک از زوجين که قبل از عقد عالم به امراض مذکوره در طرف ديگر بوده بعداز عقد حق فسخ نخواهد داشت.
ماده 1127- هرگاه شوهر بعداز عقد مبتلا به يکي از امراض مقاربتي گردد زن حق خواهد داشت که از نزديکي با او امتناع نمايد و امتناع به علت مزبور مانع حق نفقه نخواهد بود.
ماده 1128- هرگاه در يکي از طرفين صفت خاصي شرط شده و بعد از عقد معلوم شود که طرف مذکور فاقد وصف مقصود بوده براي طرف مقابل حق فسخ خواهد بود خواه وصف مذکور در عقد تصريح شده يا عقد متبانياً بر آن واقع شده باشد.
ماده 1129- در صورت استنکاف شوهر از دادن نفقه و عدم امکان اجراي حکم محکمه و الزام او به دادن نفقه زن مي‌تواند براي طلاق به حاکم رجوع کند و حاکم شوهر او را اجبار به طلاق مي‌نمايد. همچنين است در صورت عَجز شوهر از دادن نفقه.
ماده 1130 (اصلاحي 14/8/1370)- در صورتي که دوام زوجيت موجب عسر و حرج زوجه باشد، وي مي‌تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضاي طلاق کند، چنانچه عُسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه مي‌تواند زوج را اجبار به طلاق نمايد و در صورتي که اجبار ميسر نباشد زوجه به اِذن حاکم شرع طلاق داده مي‌شود.[1]
[1] - ماده 1130 مصوب 1314- حکم ماده قبل در موارد ذيل نيز جاري است:
1- در موردي که شوهر ساير حقوق واجبه زن را وفا نکند و اجبار او هم بر ايفاء ممکن نباشد.
2- سوء معاشرت شوهر به حدي که ادامه زندگاني زن را با او غير قابل تحمل سازد.
3- در صورتي که به واسطه امراض مسريه صعب‌العلاج دوام زناشويي براي زن موجب مخاطره باشد.
ماده 1130 (اصلاحي آزمايشي 8/10/1361)- در مورد زير زن مي‌تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضاي طلاق نمايد در صورتي که براي محکمه ثابت شود که دوام زوجيت موجب عسروحرج است مي‌تواند براي جلوگيري از ضرر و حرج زوج را اجبار به طلاق نمايد و در صورت ميسر نشدن به اِذن حاکم شرع طلاق داده مي‌شود.