ماده 1207- اشخاص ذيل محجور و از تصرف در اموال و حقوق مالي خود ممنوع هستند:

  1. صِغار
  2. اشخاص غير رشيد
  3. مجانين.

ماده 1208- غير رشيد کسي است که تصرفات او در اموال و حقوق مالي خود عقلايي نباشد.

ماده 1209- به موجب قانون اصلاح موادي از قانون مدني مصوب 14/8/1370 حذف شده است.[1]

ماده 1210 (اصلاحي 14/8/1370)- هيچ کس را نمي‌توان بعداز رسيدن به سن بلوغ به عنوان جنون يا عدم رشد محجور نمود مگر آنکه عدم رشد يا جنون او ثابت شده باشد.[2]

تبصره 1 (الحاقي 14/8/1370)- سن بلوغ در پسر پانزده سال تمام قمري و در دختر نه سال تمام قمري است.

تبصره 2(الحاقي 14/8/1370)- اموال صغيري را که بالغ شده است در صورتي مي‌توان به او داد که رشد او ثابت شده باشد.

ماده 1211- جنون به هر درجه که باشد موجب حجر است.

ماده 1212- اعمال و اقوال صغير تا حدي که مربوط به اموال و حقوق مالي او باشد باطل و بلااثر است مع‌ذلک صغير مميز مي‌تواند تملک بلاعِوَض کند مثل قبول هِبه و صُلح بلا عِوَض و حِيازت مباحات.

ماده 1213- مجنون دائمي مطلقاً و مجنون ادواري در حال جنون نمي‌تواند هيچ تصرفي در اموال و حقوق مالي خود بنمايد ولو با اجازه ولي يا قيم خود لکن اعمال حقوقي که مجنون ادواري در حال افاقه مي‌نمايد نافذ است مشروط بر آنکه افاقه او مسلم باشد.

ماده 1214- معاملات و تصرفات غير رشيد در اموال خود نافذ نيست مگر با اجازه ولي يا قيم او اعم از اينکه اين اجازه قبلاً داده شده باشد يا بعداز انجام عمل. مع‌ذلک تملکات بلاعِوَض از هر قبيل که باشد بدون اجازه هم نافذ است.

ماده 1215- هرگاه کسي مالي را به تصرف صغير غير مميز و يا مجنون بدهد صغير يا مجنون مسؤول ناقص يا تلف شدن آن مال نخواهد بود.

ماده 1216- هرگاه صغير يا مجنون يا غير رشيد باعث ضرر غير شود ضامن است.

ماده 1217- اداره اموال صِغار و مجانين و اشخاص غير رشيد به عهده ولي يا قيم آنان است به طوري که در باب سوم از کتاب هشتم و مواد بعد مقرر است.

 

[1] - ماده 1209 مصوب 1314- هرکس که داراي هجده سال تمام نباشد در حکم غير رشيد است مع‌ذلک در صورتي که بعداز پانزده سال تمام رشد کسي در محکمه ثابت شود از تحت قيمومت خارج مي‌شود.

[2] - ماده 1210 مصوب 1314- هيچ‌کس را نمي‌توان بعداز رسيدن به هجده سال تمام به عنوان جنون يا عدم رشد محجور نمود مگر آنکه عدم رشد يا جنون او ثابت شده باشد.

ماده 1210 (اصلاحي آزمايشي 8/10/1361)- هيچ‌کس را نمي‌توان بعداز رسيدن به سن بلوغ به عنوان جنون يا عدم رشد محجور نمود مگر آنکه عدم رشد يا جنون او ثابت شده باشد.