70- احکام تکلیفی: مستقیماً به افعال مکلفین تعلق می گیرد. احکام تکلیفی بر دو قسم اند احکام تکلیفی الزامی و احکام تکلیفی ترخیصی.
71- احکام تکلیفی الزامی : الزام به فعل و یا الزام به ترک فعل را در بر می گیرد و شامل وجوب و حرمت است.
72- احکام تکلیفی ترخیصی : الزام یا حرمت در آن راه ندارد و بر سه قسم می باشد : ندب و کراهت و اباحه.
73- ندب ( استحباب) : بهتر آن است که انجام شود اما اگر انجام نشود مؤاخذه ای وجود نخواهد داشت مانند صدقه دادن.
74- کراهت : بهتر است انجام داده نشود اما درصورت انجام بازخواستی وجود ندارد مانند کراهت طلاق دادن.
75- اباحه : انجام یا عدم انجام آن برابر است.
76- احکام وضعی : مستقیماً به افعال مکلفین تعلق نمی گیرد ، این احکام یا وضعیت امری را مشخص می کند مانند قاعده صحت، یا وضعیت و نسبت بین دو امر را نسبت به یکدیگر مشخص می کند مانند علیت و شرطیت یا مانعیت .... .
77- علیت رابطه دو امر است به نام علت و معلول و از وجود علت ، معلول به وجود می آید. مجازات معلول علتی به نام قانون است.
78- سببیت رابطه بین دو امر است به نام سبب و مسبب که از وجود سبب لزوماً مسبَّب ایجاد نمی شود اما از عدم سبب قطعاً مسبَّب ایجاد نمی شود.
79- شرطیت رابطه دو امر است به نام شرط و مشروط که از وجود شرط لزوماً مشروط ایجاد نمی شود اما از عدم شرط عدم مشروط حاصل می شود.
80- مانعیت رابطه دو امر است به نام مانع و ممنوع که از وجود مانع،مطلقاً عدم ممنوع حاصل می شود اما از عدم شرط،وجود ممنوع حاصل نمی شود.
81- وجود شرط الزاماً باعث ایجاد مشروط نمی شود بلکه دلایل دیگری برای وجود آن از قبیل سبب و عدم مانع لازم است.
82- سبب و مسبب و شرط و مشروط ملازمه عدمی دارند و مانع و ممنوع نه ملازمه وجودی و نه ملازمه عدمی دارند.