توصيف دادگاه در خصوص حضوري يا غيابي بودن، قطعي يا غيرقطعي بودن رأي براي اصحاب دعوا لازم‌الاتباع نيست. اگر دادگاه رأي را حضوري اعلام كند اما محكوم‌عليه مدعي غيابي بودن آن گردد و واخواهي كند، دادگاه در صورتي كه ادعاي غيابي بودن را نپذيرد قرار رد دادخواست واخواهي را صادر مي‌كند كه اين قرار در صورتي كه اصل دعوا قابل تجديدنظر باشد، قابل تجديدنظر در دادگاه تجديد نظر است والّا فَلا. اما در صورتي كه دادگاه رأي را قطعي اعلام كند و محكوم‌عليه با ادعاي عدم قطعيت، تجديدنظرخواهي كند. دادگاه مكلف است تجديدنظرخواهي را به مرجع تجديدنظر ارسال كند. و اگر مرجع تجديدنظر ادعاي عدم قطعيت را بپذيرد، رسيدگي مي‌كند؛ و اگر نپذيرد، قرار عدم استماع دعوا صادر مي‌كند. ملاك اين تبصره در فرجام نيز جاري است.