هر گاه دو دليل ظاهراً با هم تناقض داشته باشند، بايد ديد آيا مي‌توان از راه تخصيص يا تخصّص يا ورود يا حكومت يا جمع عرفي، تعارض آن‌ها را برطرف كرد يا نه؟ در صورت امكان بايد به يكي از طرق مزبور تعارض را رفع كرد و هر دو دليل را به كار بست كه گفته‌اند: «الجمع مهما امكن اولي من الطرح» و سرانجام اگر تعارض از اين‌ راه‌ها رفع نشود، آنگاه مي‌توان گفت واقعاً تعارض در ميان دو دليل مسلم است. ولي بيشتر اوقات تناقض دو دليل را تعارض مي‌گويند در حالي كه واقعاً بين آنها تعارض نيست بلكه به يكي از صور مذكور قابل جمع مي‌باشند. به هر حال در صورتي كه بين دو دليل واقعاً تعارض باشد هر دو دليل تساقط مي‌نمايند مگر اين كه مورد واجد شرايط نسخ باشد كه يكي ديگري را منسوخ مي‌كند و در صورت تساقط مثل اين است كه دليلي در بين وجود ندارد و اين جمله مشهور است كه: «الدليلان اِذا تعارضا تساقطا».