- عاریه عقدی رضایی و مجانی و اذنی و جایز است. نه تملیکی و نه عهدی است. فقط اباحه تصرف مستعیر در مال است.

477- در عاریه مورد عاریه ملک مبیح است. مباح له فقط حق انتفاع دارد.

478- تفاوت های عاریه و عقد اجاره:

عاریه عقدی جایز است اما اجاره عقدی لازم است. عاریه عقدی مجانی است اما اجاره عقدی معوض است. در عاریه به هیچ وجه تملیک منافع وجود ندارد اما در اجاره تملیک منافع داریم.

479- معیر باید مالک منافع باشد اگرچه مالک عین نباشد مانند مستأجر، متصالح، موصی له، مقترض، متهب پس مستعیر و مستودع حق عاریه و سایر اعمال حقوقی نسبت به مال را ندارند و در صورت انجام آن عمل غیر نافذ است نه باطل.  

480- عاریه مضمونه ایرادی ندارد و می‌توان شرط امانت را با ضمانت جمع نمود. شرط ضمان مستعیر حتی بدون تعدی و تفریط صحیح است.

481- ید مستعیر امانی است مگر آنکه عاریه مضمونه یا عاریه طلا و نقره باشد.

482- با تعدی و تفریط مستعیر ید امانی وی به ید ضمانی تبدیل می شود اما عاریه به قوت خود باقی است.

- عاریه عقدی رضایی و مجانی و اذنی و جایز است. نه تملیکی و نه عهدی است. فقط اباحه تصرف مستعیر در مال است.

477- در عاریه مورد عاریه ملک مبیح است. مباح له فقط حق انتفاع دارد.

478- تفاوت های عاریه و عقد اجاره:

عاریه عقدی جایز است اما اجاره عقدی لازم است. عاریه عقدی مجانی است اما اجاره عقدی معوض است. در عاریه به هیچ وجه تملیک منافع وجود ندارد اما در اجاره تملیک منافع داریم.

479- معیر باید مالک منافع باشد اگرچه مالک عین نباشد مانند مستأجر، متصالح، موصی له، مقترض، متهب پس مستعیر و مستودع حق عاریه و سایر اعمال حقوقی نسبت به مال را ندارند و در صورت انجام آن عمل غیر نافذ است نه باطل.  

480- عاریه مضمونه ایرادی ندارد و می‌توان شرط امانت را با ضمانت جمع نمود. شرط ضمان مستعیر حتی بدون تعدی و تفریط صحیح است.

481- ید مستعیر امانی است مگر آنکه عاریه مضمونه یا عاریه طلا و نقره باشد.

482- با تعدی و تفریط مستعیر ید امانی وی به ید ضمانی تبدیل می شود اما عاریه به قوت خود باقی است.

قرض عقدی تملیکی و لازم است.

484- این عقد در اموال مثلی جریان دارد زیر مقترض باید در پایان مدت، مثل مال را به مقرض بدهد.

485- تعهد رد مثل به مقرض تعهد به نتیجه می‌باشد.

486- در صورت تعذر در رد مثل باید قیمت حین الادا داده شود و اگر مثل موجود باشد اما از مالیت افتاده باشد باید آخرین قیمت را به مقرض پرداخت نمود.

487-  مقترض باید مثل مال را رد نماید و در صورت عدم امکان رجوع به مثل باید قیمت یوم الرد را بدهد و اگر مثل مال از قیمت افتاده باشد باید آخرین قیمت زمان مالیت داشتن مثل را بپردازد.