ماده87)1- اولین جلسۀ دادرسی از مقاطع دادرسی است و اولین جلسه‏ای است که موجبات رسیدگی فراهم باشد و خوانده فرصت و امکان دفاع در برابر دادخواست خواهان با لحاظ تغییرات احتمالی آن داشته باشد(ولو دفاع نکند) حتي اگر خواهان به علت عدم كفايت وقت نتواند پاسخ را بدهد اين جلسه، جلسة اول محسوب مي‌شود.

2-اگر سبب ایراد متعاقباً حادث شود زمان طرح ایراد نیز در اولین جلسه یا اولین اقدام ذی نفع پس از حدوث آن است. بنابراین اگر خواهان در جلسۀ دوم محجور شود وخوانده ایراد کند دادگاه قرار داد رد دعوا را به علت حجر خواهان صادر می‏کند.

3- ایراد عدم صلاحیت نسبی بر خلاف ایراد عدم صلاحیت ذاتی تنها در مرحلۀ بدوی قابل تصور است.

4- ايراد خارج از اين موعد مي‌تواند مورد نظر قرار بگيرد و اگر مورد توجه قرار نگرفت موجب نقض رأي صادر در مرجع تجديدنظر نخواهد شد.