توانايي و امتيازي كه قانون به اشخاص مي‌دهد تا بتوانند نيازهاي روزمرة خود را برآورده سازند.

كلاً حق بر دو دسته است:

مالي: هدف آنها تأمين نيازهاي مالي است مثل حق مالكيت.

غيرمالي: هدف آنها تأمين نيازهاي غير مالي و عاطفي است مثل حق زوجيت.

تفاوت حقوق مالي و غير مالي:

1- حقوق مالي قابل ارزيابي و تقويم و تبديل به پول هستند ولي حقوق غير مالي قابل ارزيابي و تقويم و تبديل به پول نيستند.

2- حقوق مالي قابل اسقاط هستند ولي حقوق غير مالي قابل اسقاط نيستند.

3- حقوق مالي اصولاً قابل نقل و انتقال هستند.

نكته: حق شفعه قابل نقل و انتقال ارادي نيست ولي قابل نقل و انتقال قهري است (ماده 823 ق. مدني).

خيارات اصولاً قابل نقل و انتقال قهري هستند مگر در مورد خيار مجلس (كه با فوت يكي از طرفين، از بين مي‌رود زيرا مانند انفصال و جدايي طرفين عقد است) خيار شرط به قيد مباشرت ماده 446 ق. مدني و خيار شخص ثالث ماده 447 ق. مدني.

4- حقوق مالي از سوي بستانكاران قابل بازداشت است ولي حقوق غير مالي از سوي بستانكاران قابل بازداشت نيست.

نكته: گاهي اتفاق مي‌افتد كه حقوق مالي و غيرمالي با يكديگر مرتبط باشند و در ميان آنها تداخل صورت گيرد مثل حقوق خانواده مثل زوجيت و توارث بين زوجين مثل حق بنوّت و حق نفقة پدر، مثل حق مولف كه داراي دو جنبه مالي و غيرمالي است.