ماده 14 قانون تجارت دفاتر تجارتي را در صورتي كه بين تجار و براي امور تجارتي باشد داراي اعتبار دانسته و به آن سنديت مي‌دهد.

نكته: دفاتر تجارتي براي آن كه سند محسوب شود سه شرط زير لازم است دارا باشند:

1- دفتر مطابق مقررات قانون تجارت تنظيم شده باشد.

2- دعوي بين تجار باشد.

3- دعوي مربوط به امور تجارتي باشد.

ضمانت اجراي نداشتن دفاتر تجاري:

طبق ماده 19 قانون تجارت و بند 3 ماده 542 همان قانون ضمانت اجراي كيفري نداشتن دفاتر تجاري به شرح ذيل مي‌باشد:

1- جريمه نقدي (دويست تا ده هزار ريال)

2- مجازات ورشكستگي به تقصير (حبس از شش ماه تا دو سال)

نكته: به غير از ضمانت اجراي كيفري ذكر شده، چنانچه شخص ثالثي بدين علت متضرر گردد مي‌تواند با توجه به قوانين مسؤوليت مدني جبران خسارات وارده را از تاجر مذكور بخواهد.