در اكثر نظام‌هاي حقوقي، كه نظام حقوقي ايران نيز از آن مستثني نمي‌باشد براي تحقق مسئوليت اصولاً احراز سه ركن: 1ـ ضرر   2ـ عامل زيان‌بار   3ـ رابطه سببيت مابين عامل و ضرر وارد شده (استناد) الزامي است.

البته در مورد ركن بودن يا نبودن تقصير در اين بين اختلاف است كه در سيستم حقوقي ايران، حسب آنچه كه در مباحث قبلي گفته شد اصولاً مبناي مسئوليت تقصير است وليكن در پاره‌اي موارد قانونگذار تقصير را مفروض پنداشته يا اصلاً نسبت به تأسيس نهاد مسئوليت بدون تقصير (نظريه خطر و تضمين حق) اقدام نموده است.