1ـ اعسار از پرداخت هزينه دادرسي بدوي در صلاحيّت دادگاه بدوي صالح براي رسيدگي به اصل موضوع است.

2ـ اعسار از پرداخت هزينه دادرسي مرحله تجديدنظر در صلاحيّت دادگاه بدوي صادركننده رأي تجديدنظر خواسته است.

3ـ اعسار از پرداخت هزينه دادرسي مرحله فرجام، در صلاحيّت دادگاه صادركننده رأي فرجام خواسته است كه حسب مورد مي‌تواند دادگاه بدوي يا تجديدنظر باشد.

4ـ اعسار از هزينه دادرسي واخواهي، اعاده دادرسي و اعتراض ثالث در صلاحيّت همان دادگاه رسيدگي‌كننده به واخواهي، اعاده دادرسي و اعتراض ثالث است.

5ـ اعسار از پرداخت محكوم‌به در صلاحيّت دادگاهي است كه ابتدائاً به موضوع رسيدگي كرده يا صلاحيّت رسيدگي داشته است. يعني در صلاحيّت دادگاه بدوي است.

6ـ اعسار در هر صورت از تاجر پذيرفته نيست مگر كسبه جزء.

7ـ اعسار از هزينه دادرسي با دو شاهد قابل اثبات است ولي اعسار از پرداخت محكوم‌به با چهار شاهد.

8ـ حكم صادره در خصوص اعسار داراي اعتبار امر مختومه نيست.

9ـ حكم صادره در خصوص اعسار از هزينه دادرسي قابل واخواهي نيست ولي قابل تجديدنظر است.

10ـ اما حكم صادره در خصوص اعسار از هزينه دادرسي قابل واخواهي نيست ولي قابل تجديدنظر است.

11ـ اگر شخصي در يك مرحله از دعوايي حكم اعسار از هزينه دادرسي دريافت نموده باشد مي‌تواند از آن حكم اعسار در ساير مراحل آن دعوا نيز استفاده كند.

12ـ اعسار امري قائم به شخص است و اعسار مورث نسبت به ورّاث جاري نمي‌باشد.

13ـ شخص معسر از پرداخت هزينه دادرسي، از توديع خسارت احتمالي جهت قرار تأمين خواسته يا دستور موقّت معاف نيست.

14ـ دريافلت خسارت تأخير تأديه وجه رايج در حالتي متصوّر است كه   1. موضوع دعوا دين از نوع وجه رايج باشد   2. داين آن را از مديون مطالبه نموده باشد    3. مديون تمكن مالي براي پرداخت داشته باشد    4. مديون از پرداخت امتناع كرده باشد     5. شاخص قيمت‌ها دچار تفاوت فاحش شده باشد.

15ـ دعواي واهي، دعوايي است كه شكست خواهان در آن واضح است و پذيرش ايراد دعوي واهي به نظر قاضي بستگي دارد.

16ـ مهلت ايراد دعواي واهي تا پايان جلسه اول دادرسي است.

17ـ اگر قاضي ايراد دعوي واهي را بپذيرد، مبلغي را به عنوان تأمين تعيين مي‌كند كه خواهان بايد آن مبلغ را در صندوق دادگستري بسپارد و تا قبل سپردن آن مبلغ دعوي خواهان توقيف مي‌گردد.

18ـ در صورت عدم سپردن مبلغ تأمين توسط خواهان، قاضي به درخواست خوانده، قرار ردّ دادخواست را صادر مي‌كند.

19ـ مستثنيات دين، اموالي است كه حكم دادگاه نمي‌تواند از محل آن‌ها اجرا شود.

20ـ اگر حكم دادگاه ناظر به يك عين معيّن باشد، ملزم به رعايت قواعد مستثنيات دين نيست.

21ـ اگر حكم دادگاه ناظر به يك عين معيّن نباشد ملزم به رعايت قواعد مستثنيات دين است.

22ـ ميزان تأمين دعواي اتباع بيگانه و مهلت سپردن تأمين، بسته به نظر قاضي است.

23ـ قاضي مي‌تواند در جريان دادرسي، ميزان تأمين دعواي اتباع بيگانه را افزايش دهد.