نحوة تصميم گيري اعضاي شركت در شركت‌هاي تجاري:

1.  نحوة اتخاذ تصميم در شركت‌هاي تضامني و نسبي:

اصل بر آن است كه اتخاذ تصميم در اين شركت‌ها با رضايت تمامي شركاء يعني به اتفاق آراء مي‌باشد اما اساسنامة شركت مي‌تواند اكثريت ديگري را مقرر دارد.

نكته: در اين شركت‌ها قانونگذار تشكيل مجامع عمومي را الزامي ندانسته است. البته اساسنامة شركت مي‌تواند مقرر دارد كه در اين شركت‌ها نيز مجامع عمومي تشكيل گردند. در اين صورت اكثريت لازم جهت تشكيل و جهت اتخاذ تصميم در اساسنامه بيان خواهد شد.

1.  نحوة اتخاذ تصميم در شركت با مسؤوليت محدود:

در اين شركت براي اتخاذ تصميم بايستي بين دو مورد قائل به تمايز شد. مورد اول: چنانچه اتخاذ تصميم راجع به تغيير مواد اساسنامه و يا تغيير در سرماية شركت باشد مستنداً به ماده 111 ق.تجارت بايستي دارندگان حداقل  سرمايه كه داراي اكثريت عددي نيز باشند، موافق باشند. اساسنامة شركت مي‌تواند اكثريتي بر خلاف اين مقرر دارد.

مورد دوم: چنانچه اتخاذ تصميم در ساير موارد باشد مستنداً به ماده 106 ق.تجارت اتخاذ تصميم با اكثريت دارندگان حداقل نصف سرمايه به عمل مي‌آيد. چنانچه در بار اول اين اكثريت حاصل نگردد شركاء براي بار دوم دعوت مي‌گردند. در بار دوم تصميمات به اكثريت عددي شركاء اتخاذ خواهد شد، هر چند كه داراي اكثريت سرمايه نباشند. اساسنامه شركت مي‌تواند اكثريتهاي ديگري را مقرر دارد.

نكته: مستنداً به ماده 107 ق. تجارت در شركت با مسؤوليت محدود هر يك از شركاء به ميزان سهم الشركة خود داراي رأي هستند مگر اين كه اساسنامه خلاف آن را مقرر دارد.

نكته: در شركت با مسؤوليت محدود نيز قانونگذار در خصوص نحوة تشكيل و اكثريت لازم براي تشكيل مجامع عمومي بحثي به ميان نياورده اما اساسنامة شركت مي‌تواند هر تصميمي راجع به اين موضوع اتخاذ نمايد.

3- نحوة اتخاذ تصميم در شركت‌هاي سهامي عام و خاص:

اتخاذ تصميم در اين شركت‌ها از طريق سه مجمع عمومي يعني مجمع عمومي مؤسس و مجمع عمومي فوق العاده و مجمع عمومي عادي به عمل مي‌آيد .