مقامات سازمانهاي اداري مركزي ايران:
به موجب قانون اساسي، دولت، بزرگترين شخصيتِ حقوقيِ حقوقِ عمومي است و در ادارة دولت، اشخاص و مقاماتي با يكسري وظايف و اختيارات مدنظر قانونگذار است.
1- رهبر:
به موجب قانون اساسي، مقام رهبري برخي از اختيارات اجرايي قوه مجريه را برعهده دارد. اعمالي چون فرماندهي كل نيروهاي مسلح، اعلان جنگ و صلح، تعيين مقاماتِ عالي نظامي و غيرنظامي؛ مانند رئيس سازمان صدا و سيما و رئيس ستاد مشترك. اصل 110 ق. اساسي، حدود اختيارات رهبر در امور اجرايي را مشخص نموده است.
2- رئيس جمهور:
در قبل از بازنگري، رياست جمهور در ايران يك مقام سياسي و تشريفاتي بود، چرا كه اختيارات اجرايي و اداري با نخستوزير بود. به همين علت در بازنگري ق. اساسي، پست نخستوزيري حذف و كليه اختيارات نخستوزير به رئيس جمهور واگذار شد. به موجب
قانون اساسي و قوانين جاري كشور، رئيس جمهور يكسري وظايف به عنوان رئيس كشور و يكسري وظايف به عنوان رئيس قوه مجريه را داراست.