وحدت ملاك:

1- اگر علت مصرح باشد: معادل اتحاد طريق و از نوع قياس منصوص العله می باشد.

2- اگر علت مصرح نباشد: معادل تخريج مناط و از نوع قياس مستنبط العله است. 

239- در حقوق ایران قیاس مستنبط العله حجت نمی باشد و انواع دیگر قیاس در موارد مصرح قانونی قابل کاربرد است.

240- در جزائیات و امور کیفری به کارگیری قیاس فاقد وجاهت قانونی است.