در دفينه

ماده 173- دفينه مالي است كه در زمين يا بنايي دفن شده و برحسب اتفاق و تصادف پيدا مي‌شود.

ماده 174- دفينه كه مالك آن معلوم نباشد ملك كسي است كه آن را پيدا كرده است.

ماده 175- اگر كسي در ملك غير دفينه پيدا نمايدبايد به مالك اطلاع دهد اگر مالك زمين مدعي مالكيت دفينه شد و آن را ثابت كرد دفينه به مدعي مالكيت تعلق مي‌گيرد.

ماده 176- دَفينه که در اراضي مباحه کشف شود متعلق به مستخرج آن است.

ماده 177- جواهري كه از دريا استخراج مي‌شود ملك كسي است كه آن را استخراج كرده است و آنچه كه آب به ساحل مي‌اندازد ملك كسي است كه آن را حيازت نمايد.

ماده 178- مالي كه در دريا غرق شده و مالك از آن اعراض كرده است مال كسي است كه آن را بيرون بياورد.

باب ششم ـ در شكار

ماده 179- شكار كردن موجب تملك است.

ماده 180- شكار حيوانات اهلي و حيوانات ديگري كه علامت مالكيت در آن باشد موجب تملك نمي‌شود.

ماده 181- اگر كسي كندو يا محلي براي زنبور عسل تهيه كند زنبور عسلي كه در آن جمع مي‌شوندملك آن شخص است همين‌طور است حكم كبوتر كه در برج كبوتر جمع شود.

ماده 182- مقررات ديگر راجع به شكار به موجب نظامات مخصوصه معين خواهد شد.