ماده 170- حيوان گم شده (ضالّه) عبارت ازهر حيوان مملوكي است كه بدون متصرف يافت شود ولي اگر حيوان مزبور در چراگاه يا نزديك آبي يافت شود يا متمكن از دفاع خود در مقابل حيوانات درنده باشد ضاله محسوب نمي‌گردد.

ماده 171- هركس حيوان ضاله پيدا نمايد بايد آن را به مالك آن رد كند و اگر مالك را نشناسد بايد به حاكم يا قائم‌مقام او تسليم كند والا ضامن خواهد بود اگرچه آن را بعداز تصرف رها كرده باشد.

ماده 172- اگر حيوان گم شده در نقاط مسكونه يافت شود و پيداكننده با دسترسي به حاكم يا قائم‌مقام او آن را تسليم نكند حق مطالبه مخارج نگاه‌داري آن را از مالك نخواهد داشت. هرگاه حيوان ضاله در نقاط غيرمسكونه يافت شود پيدا كننده مي‌تواند مخارج نگاه‌داري آن را از مالک مطالبه کند مشروط بر اينکه از حيوان انتفاعي نبرده باشد والّا مخارج نگاهداري با منافع حاصله احتساب و پيدا كننده يا مالك فقط براي بقيه حق رجوع به يكديگر را خواهد داشت.