- واجب از جهات گوناگون تقسیم می شود و تقسیمات آن به شرح زیر می باشد:

 

 

واجب تعیینی:

مورد تکلیف معین و مشخص است مانند وجوب نماز و روزه

از جهت مکلف به

 

 

 

واجبت خییری:

مورد تکلیف مردد میان دو یا چند چیز است مانند

مجازات مقرر در قانون برای جرم محاربه.

 

 

 

 

 

 

 

 

واجب عینی:

انجام عملی در شرع یا قانون الزامی گردیده است و تمام افراد

مکلف ملزم به انجام آن هستند.

از جهت مکلف یا موضوع

 

 

 

واجب کفایی:

انجام عملی در شرع یا قانون الزامی گردیده است و با انجام

توسط تعدادی از افراد تکلیف از سایرین ساقط می شود.

 

 

 

 

واجب تعبدی:

انجام عمل باید با قصد قربت باشد مانند عبادات

از جهت شرط انجام تکلیف

 

 

 

واجب توصلی:

انجام عمل به هر نحو که انجام شود کافی است و قصد قربت

در آن الزامی نمی باشد مانند اداء دین.

 

 

 

 

واجب مطلق:

وجوب انجام عمل متوقف بر امری نباشد مانند وجوب نفقه

از سوی مرد که متوقف بر ثروت و استطاعت نمی باشد

از جهت مقامات تکلیف

 

 

 

واجب مشروط:

وجوب انجام عمل متوقف بر امری باشد مانند وجوب نفقه

بر تمکین زوجه.

 

 

 

 

واجب معلق:

وجودش متوقف بر امری نامقدور است مانند نماز روزهای آینده.

از جهت کیفیت طلب

 

 

 

واجب منجز:

وجودش متوقف بر امری یا حادثه ای نباشد مانند نماز ظهر امروز.

 

 

 

 

واجب اصلی:

وجوب آن در خود دلیل آمده است و صریحاً از دلیل استنباط

می شود.مانند تکلیف موجر به رد عین مستأجره

از جهت تعلق تکلیف

 

 

 

واجب تبعی:

ضمن وجوب نفسی ، الزامات تابعه دیگری در آن منظور شده

باشد و به کمک عقل استنباط می شود.

 

 

 

 

واجب نفسی:

عملی که به نفسه واجب باشد مانند نماز و روزه

از جهت مطلوب بودن مکلف

 

 

 

واجب غیری:

عملی که برای انجام عملی واجب ، واجب باشد مانند وجود

تطهیر و پاکی برای نماز و روزه

 

 

 

 

واجب موسع:

مکلف مختار است عمل را در اوایل و یا اواسط و یا اواخر وقت

انجام دهد

از جهت زمان انجام تکلیف

 

 

 

واجب مضیق:

ابتدا و انتهای عمل دقیقاً مشخص شده و مکلف باید عمل را

در همان زمان انجام دهد.

 

90- وجوب دفاع از کشور واجب کفایی و وجوب رفتن به خدمت نظام وظیفه برای مردان واجب عینی است.

- اجرت گرفتن برای واجب عینی جایز نمی باشد خواه تعبدی باشد خواه توصلی .

92- اجرت گرفتن برای واجب کفایی در صورتی که واجب توصلی باشد جایز است اما اگر واجب تعبدی باشد جایز نمی باشد.