عرف عام : رفتار معمول و متعارف بین مردم بدون تعلق به دسته یا گروهی خاص.

31-  عرف                                                        عرف شرع (عرف شارع): اصطلاحات زمان پیامبر و صحابه ایشان.

عرف خاص                عرف متشرعه (عرف فقها): اصطلاحات مردمی که شریعت را پذیرفته اند

                               از زمان امام جعفر به بعد.

32- حقیقت شرعی : استعمال مجاز لغوی مکرراً به حدی که در اثر کثرت استعمال معنای حقیقی (حقیقت لغوی) فراموش شده و معنای مجازی آن در ذهن تثبیت گردد چندان که شنونده برای درک آن معنا نیازی به قرینه نداشته باشد. مثل کلمه صلاة که قبل از اسلام که حقیقت لغوی آن دعا بوده است اما با ظهور اسلام و استعمال آن در معنای نماز و تکرار این استعمال آنرا به صورت یک حقیقت شرعی در آورد.

33- در تعارض حقیقت لغوی و حقیقت عرفی و حقیقت شرعی کدام یک مقدمند؟ حقیقت لغوی عام و حقیقت عرفی خاص و حقیقت شرعی اخص از حقیقت عرفی است و نظر به اینکه اخص نسبت به خاص تقدم دارد و خاص بر عام         ابتدا حقیقت شرعی و سپس حقیقت عرفی و درنهایت حقیقت لغوی مقدم است.