خصوصيات قواعد صلاحيت نسبي:

1. قواعد صلاحيت نسبي مربوط به نظم عمومي نبوده و بنابراين از قواعد غيرآمره محسوب مي‌شود.

2-مقررات مربوط به صلاحيت نسبي عطف به ماسبق نمي‌شوند مگر اينكه در قانون پيش بيني شده باشد.

در قواعد صلاحيت نسبي يك اصل و دو استثنا وجود دارد:

اصل:

در قواعد صلاحيت نسبي اصل بر صلاحيت دادگاه محل اقامت خوانده مي‌باشد.

استثنائات:

اين استثنائات در دو دسته كلي طبقه بندي مي‌شود:

الف. قانونگذار دادگاه مشخصي را غير از محل اقامتگاه خوانده به عنوان مرجع صالح تعيين نموده است. اين موارد عبارتند از:

1. دعاوي مربوط به اموال غير منقول اعم از مالكيت، مزاحمت، ممانعت از حق، تصرف عدواني و ساير حقوق راجع به آنها كه عبارتند از جبران خسارت وارد بر مال غير منقول، اجرت المثل مال غيرمنقول، تعهد به تسليم مال غيرمنقول و تعهد به انتقال مال غير منقول(مادة 12 ق.آ.د. مدني).
2. در دعاوي كه موضوع دعوا اموال غير منقول و منقول (تعهدات قراردادي يا قانوني) مي باشد به شرط اينكه هر دو قسمت ناشي از يك منشاء باشند (ماده 15 ق.آ.د. مدني).