نفع:

مادة 2 ق.آ.د.مدني اصل ياقاعدة لزوم ذي نفع بودن مدعي را بيان مي‌كند.

نكته: بررسي وجود يا عدم وجود حق اصلي در صورتي ممكن است كه ذي نفع بودن خواهان احراز شود يعني دادگاه ابتدا به ذي نفعي خواهان توجه مي‌كند و سپس به ذي حقي وي مي‌پردازد. بنابراين بين ذي نفعي و ذي حقي تلازم وجود ندارد. ذي نفعي امري شكلي است ولي ذي حقي امري ماهوي است.

نكته: مدعي بايد در تاريخ اقامة دعوا ذي نفع باشد. بنابراين ذي نفعي احتمالي، فرضي و آتي مد نظر نمي‌باشد.

خصوصيات نفع:

1. حقوقي و مشروع باشد.
2. به وجود آمده و باقي باشد.
3. شخصي و مستقيم باشد.