شك در رافع را به دو قسمت تقسيم كرده‌اند:

1- شك در وجود رافع و آن اين است كه اصولاً نمي‌دانيم رافعي به وجود آمده يا نه مثل طلاق احتمالي در مثال پيش، و ترديد در به وجود آمدن يكي از اسباب سقوط تعهد در موردي كه تعهدي به وجود آمده باشد.

2- شك در رافعيت موجود و آن اين است كه مي‌دانيم رافعي به وجود آمده ولي در تأثير آن ترديد داريم مثل اين كه بدانيم طلاقي واقع شده ولي ترديد داشته باشيم كه طلاق واجد شرايط لازم بوده است يا نه و مثلاً بين زن و شوهر اختلاف افتاده است بر سر اين كه طلاق در «طهر مواقعه» انجام گرفته يا در «طهر غيرمواقعه» كه در صورت اول باطل و بي‌اثر و در صورت دوم صحيح مي‌باشد.