تعارض استصحاب با  اصل احتياط:

در مورد تعارض اصل استصحاب با اصل اشتغال (اصل احتياط) نيز اصل استصحاب مقدم است زيرا محل اصل احتياط شك در مكلف به است و با اجراي اصل استصحاب، شكي باقي نمي‌ماند تا اصل احتياط جاري شود.

- تعارض استصحاب با اصل تخيير:

در مورد تعارض استصحاب با اصل تخيير نيز اصل استصحاب مقدم است زيرا محل اجراي اصل تخيير جايي است كه در تكليف ترديد و تحير باشد و قابل جمع و احتياط پذير هم نباشد و با اجراي استصحاب در جايي كه حالت سابقه وجود داشته ترديد و تحير از بين مي‌رود.

نتيجه: در تعارض ميان استصحاب با برائت يا احتياط يا تخيير، استصحاب بر آنها مقدم است.