ماده20) دعاوي راجع به تركه متوفي اگر چه خواسته، دين و يا مربوط به وصاياي متوفي باشد تا زماني كه تركه تقسيم نشده، در دادگاه محلي اقامه مي‌شود كه آخرين اقامتگاه متوفي در ايران، ‌آن محل بوده و اگر آخرين اقامتگاه متوفي معلوم نباشد، رسيدگي به دعاوي ياد شده در صلاحيت دادگاهي است كه آخرين محل سكونت متوفي در ايران، در حوزه آن بوده است.

1- تركه به اموالي گويند كه متوفي از خود به جاي گذارده است و مشاع بين طلبكاران، موصي لهم و ورثه مي‌باشد.

2- دعواهاي مربوط به تركه در اين ماده اعم است از دعواي وراث عليه وراث يا دعواي اشخاص مدعي صاحب حق در همه يا بخشي از تركه.

ماده21) دعواي راجع به توقف يا ورشكستگي بايد در دادگاهي اقامه شود كه شخص متوقف يا ورشكسته، در حوزه آن اقامت داشته است و چنانچه در ايران اقامت نداشته باشد، در دادگاهي اقامه مي‌شود كه متوقف يا ورشكسته در حوزه آن براي انجام معاملات خود شعبه يا نمايندگي داشته يا دارد.

1- اين ماده راجع به اشخاص حقيقي تاجر است.

2- اين دعوا مستنداً به ماده 415 ق.ت ممكن است توسط بستانكاران، مدعي العموم و يا خود تاجر اقامه گردد.