ماده 1- تاجر كسي است كه شغل معمولي خود را معاملات تجارتي قرار بدهد.
ماده 2- معاملات تجارتي از قرار ذيل است :
- خريد يا تحصيل هر نوع مال منقول به قصد فروش يا اجاره اعم از اين كه تصرفاتي در آن شده باشد يا نشده باشد.
- تصدي به حمل و نقل از راه خشكي يا آب يا هوا به هرنحوي كه باشد.
- هر قسم عمليات دلالي يا حقالعمل كاري (كميسيون) و يا عاملي و همچنين تصدي به هر نوع تأسيساتي كه براي انجام بعضي امور ايجاد ميشود از قبيل تسهيل معاملات ملكي يا پيدا كردن خدمه يا تهيه و رسانيدن ملزومات و غيره.
- تأسيس و بكارانداختن هر قسم كارخانه مشروط بر اين كه براي رفع حوائج شخصي نباشد.
- تصدي به عمليات حراجي
- تصدي بهر قسم نمايشگاههاي عمومي
- هر قسم عمليات صرافي و بانكي
- معاملات برواتي اعم از اين كه تاجر يا غيرتاجر باشد.
- عمليات بيمه بحري و غير بحري
- كشتيسازي و خريد و فروش كشتي و كشتيراني داخلي يا خارجي و معاملات راجعه به آنها
ماده 3- معاملات ذيل به اعتبارتاجر بودن متعاملين يا يكي از آنها تجارتي محسوب ميشود :
1- كليه معاملات بين تجار و كسبه و صرافان و بانكها
2- كليه معاملاتي كه تاجر يا غير تاجر براي حوايج تجارتي خود مينمايد.
3- كليه معاملاتي كه اجزاء يا خدمه يا شاگرد تاجر براي امور تجارتي ارباب خود مينمايند.
4- كليه معاملات شركتهاي تجارتي
ماده 4- معاملات غيرمنقول به هيچ وجه تجارتي محسوب نميشود.
ماده 5- كليه معاملات تجار، تجارتي محسوب است مگر اين كه ثابت شود معامله مربوط به امور تجارتي نيست.