- شرط صفت: آنچه مربوط به کمیت یا کیفیت باشد. مثل وصفی خاص در همسر یا متراژ در ملک یا رنگ در ماشین.

1- هرگاه از شرط صفت در عقد مال عین معین تخلف شود مشروط‌له حق فسخ دارد.

2-هرگاه از شرط صفت در عقد بیع مال کلی مشروط له حق فسخ ندارد و متعهد باید فرد مورد شرط را ارائه دهد.

248- اگر از شرط صفت ضمن عقد نکاح تخلف شود مشروط له حق فسخ عقد را دارد.

249- شرط نتیجه: شرط تحقق عملی حقوقی (عقد یا ایقاع غیر تشریفاتی) در ضمن عقد (به نفس اشتراط). وکیلم باشی.

250- شرطی که در ضمن عقد زن را وکیل در طلاق قرار داده است باطل و بلااثر است زیرا طلاق ایقاعی تشریفاتی است و نمی‌تواند آن را شرط نتیجه قرار داد.

251- هرگاه حصول نتیجه موضوع شرط موقوف به سبب خاصی باشد تحقق نتیجه، پس از تحقق یا حصول آن سبب خاص، حاصل می‌شود.

252- در صورت عدم تحقق شرط نتیجه؛ عقد مشروط قابل فسخ می‌باشد. 

253- عقود عینی را می‌توان شرط نتیجه قرارداد و در این صورت قبض تمام کننده قصد می‌باشد.

* عقود و ایقاعات تشریفاتی را نمی‌توان شرط نتیجه قرارداد. مانند طلاق که ایقاعی تشریفاتی است و نمی‌تواند به صورت شرط نتیجه قرار گیرد.

254- شرط فعل: انجام فعل مثبت یا عدم انجام فعلی اعم از حقوقی یا مادی. مثل وکیلم باشد/ ملکت را اجاره ندهی.

255- شرطی که مشتری را از فروش ملکش به مدت 20 سال محروم کند صحیح است زیرا خلاف مقتضای ذات عقد نمی‌باشد و خلاف قانون نیز نمی‌باشد. 

1- در صورت تخلف از شرط فعل متعهد الزام به وفای به عهد می‌شود.

2- اگر الزام متعهد ممکن نباشد و انجام آن به خرج متعهد و به وسیله شخص دیگری نیز مقدور نباشد، طرف مقابل حق فسخ دارد.