ماده 183- شركت نسبي شركتي است كه براي امور تجارتي در تحت اسم مخصوص بين دو يا چند نفر تشكيل و مسئوليت هريك از شركاء به نسبت سرمايه‌اي است كه در شركت گذاشته.

ماده 184- در اسم شركت نسبي عبارت (شركت نسبي) و لااقل اسم يك نفر از شركاء بايد ذكر شود- در صورتي كه اسم شركت مشتمل بر اسامي تمام شركاء‌ نباشد بعد از اسم شريك يا شركايي كه ذكر شده عبارتي از قبيل «وشركاء» و «برادران» ضروري است.

ماده 185- دستور ماده 118-119-120-121-122 و 123 در مورد شركت نسبي نيز لازم‌الرعايه است.

ماده 186- اگر دارايي شركت نسبي براي تأديه تمام قروض شركت كافي نباشد هر يك از شركاء به نسب سرمايه كه در شركت داشته مسئول تأديه قروض شركت است.

ماده 187- مادام كه شركت نسبي منحل نشده مطالبه قروض آن بايد از خود شركت به عمل آيد فقط پس از انحلال طلبكاران مي‌توانند با رعايت ماده فوق به فرد فرد شركاء مراجعه كنند.

ماده 188- هركس به عنوان شريك ضامن در شركت نسبي موجودي داخل شود به نسبت سرمايه كه در شركت مي‌گذارد مسئول قروضي هم خواهد بود كه شركت قبل از ورود او داشته اعم از اينكه در اسم شركت تغييري داده شده يا نشده باشد قرار شركاء برخلاف اين ترتيب نسبت به اشخاص ثالث اثر ندارد.

ماده 189- مفاد ماده 126 (جز مسئوليت شركاء كه به نسبت سرمايه آنهاست) و مواد 127 تا 136 در شركتهاي نسبي نيز جاري است.