قرارهاي قابل تجديدنظر:

قانونگذار در ماده 332 ق.آ.د.مدني قرارهاي قابل تجديدنظر را شمارش نموده است اما بايد توجه نمود قرارهاي اشاره شده در این ماده در صورتي قابل تجديدنظرند كه حكم راجع به اصل دعوا قابل تجديدنظر باشد. اين قرارها عبارتند از:

1. قرار ابطال دادخواست يا ردّ دادخواست كه از دادگاه صادر شده است

2-قرار ردّ دعوا يا عدم استماع دعوا.

3-قرار سقوط دعوا.

4- قرار عدم اهليت يكي از طرفين دعوا (بند الف الی بند د ماده 332 ق.آ.د.مدني).

بنابراين قانونگذار قرارهاي اعدادي یا مقدماتي را قابل تجديدنظر اعلام ننموده است. پس اين دسته از قرارها مستقلاً قابل تجديدنظر نمي‌باشند اما تجدید نظرخواه می‏تواند ضمن تجدید نظر از حکم به عنوان جهت تجدید نظر، نسبت به قرار اعدادی که نتیجۀ اجرای آن از اسباب موجهۀ حکم می‏باشد نيز شکایت نماید. براي مثال در صورتي كه حكم دادگاه بدوي به استناد نظر كارشناس صادر شده باشد محكوم عليه مي‌تواند در ضمن تجديدنظر خواهي از حكم به اين استدلال كه امر ارجاع شده به كارشناس جنبۀ فني و تخصصي نداشته و علت محكوميت او ارجاع چنين امري به كارشناس مي باشد، از اين قرار به ترتيب مزبور شكايت نمايد تا دادگاه تجديدنظر بدون در نظر گرفتن نتيجة قرار كارشناسي (يعني بي اعتبار دانستن قرار) اقدام به رسيدگي و صدور رأي مقتضي نمايد.

در عين حال قانونگذار قرارهایي را ضمن تجديدنظر نسبت به اصل رأي صريحاً قابل تجديدنظر اعلام نموده است (ماده 325 ق.آ.د.مدني).