شركت (مادة 571):

عقديست جايز – اذني – نه مجاني نه معوض – مسامحه‌اي – عهدي – رضايي

شركت عبارتست از حقوق مالكين متعدد در شيء واحد نيم اشيا شركت دو نوع است:

1- شركت قهري = ارث

2- شركت ارادي = عقد بيع (خريد 6 دانگ يك زمين توسط 4 نفر).

نكته ← در شراكت وقتي چند نفر شريك داشته باشيم، اصيل بر اجتماع بين آنها در ازارة مال شعاع است، مگر اينكه، استقلال يا ترتيب، تصريح شده باشد، حال فرض كنيد 6 نفر شريك در ششدانگ يك زمين هستند، تصرفات حقوقي (مثل بيع) شريك در مال مشترك فضولي و غير نافذ است و تصرفات مادي شريك (مثل تسليم سهم فروخته شده) ضمان آور است، يعني باعث مي‌شود كه يد آنها ضماني شود ولي تصرفات حقوقي شريك در سهم اختصاص خودش صحيح و نافذ است ولي براي تصرف مادي آن (تسليم) نياز به اذن ساير شركاء داريم.

نكته ← در موارد ذيل شركت منفسخ مي شود:

1. در صورت تقسيم؛
2. در صورت تلف شدن تمام مال شركت؛
3. در صورت فوت يا حجر يكي از شركاء؛
4. در صورت انقضاي مدت مأذونيت، يعني مثلاً اذن براي مدت خاصي گذاشته باشيم، بعد از انقضاي مدت ديگر اذني بين نيست.