عرف ، آداب و رسوم مورد قبول اكثريت مردم يك جامعه در گفتار و كردار است. 

256- عرف می تواند لفظي و یا عملي باشد و می تواند عرف عام و یا عرف خاص باشد.

257- عرف خاص صنفي: متعارف بين يك صنف مثل وكلا يا پزشكان. 

258- عرف خاص مكاني: متعارف بين مردم يك نسل مثلاً: در تهران عروس لباس سفيد و در دهات لباس رنگي مي‌پوشند.

259- عرف خاص زماني: متعارف در زماني كه در زمان ديگر متروك است مثلاً رسم پيشكش دادن به مأمورين دولت در قديم.