تحجير يعني شروع به آباداني. مثل ديواركشي و محصور كردن زمين

در واقع هر اقدامي كه به تناسب هدف احياء كننده در ديد عرف مقدمه رسيدن به آن است تحجير نام دارد.

نكته: عمل فوق در صورتي تحجير محسوب مي‌شود كه كار احياي اصلي را به دنبال داشته باشد بنابراين اگر تحجير كننده وسط كار آن را رها سازد تحجير نيست. ايقاعي است مشروط به احياء (ماده 143)

نكته: حفر چاه و حتي رسيدن به آب به تنهايي كافي براي احياي زمين نيست ولي سبب تملك آب مباح مي‌شود (ماده 160 ق.م)

نكته: در اثر تحجير شخص مالك زمين نمي‌شود بلكه در اثر احياء مالك مي‌شود. تحجير كننده فقط صاحب حق تقدم يا اولويت مي‌شود.

موضوع حق تحجير: عين غيرمنقول (زمين) است.

مفاد حق تحجير: ايجاد اولويت در تملك زمين است.